түнде боран соқты

См. также в других словарях:

• боран қылу — (Алм.: Кег., Нар.) жария қылу. Бұл жұмысты ел ішінде ол б о р а н қ ы лд ы (Алм., Кег.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• суырынды — (Жамб.: Тал., Жам.) алай түлей, сұрапыл, қатты (боран жөнінде). Өткен жылы мартта с у ы р ы н д ы боран болды (Жамб., Тал.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ақпа — I зат. Арқа жақта қыс маусымының соңына ала ақпан айында апта бойы үзбей соғатын күшті боран (Қаз. этнография., 1,124). Арқада а қ п а деп аталатын күшті боран қыстың соңына ала ақпан кезінде соғады (Бұл да, 109). II сын. ауыс. 1. Ағып сөйлейтін …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бұғы — Бұғының ауыз шайқауы. Бұғының матасу кезіне сай келетін жауыншашын, боран, суық т.б. Амал дегеніміз – жыл сайын бір уақытта қайталанып отыратын ауа райындағы құбылыстар (жел, боран, жауын шашын т.б.). Олар: киіктің матауы, құралайдың салқыны, б ұ …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• текебұрқақ — зат. этногр. Таутекелердің матасу мерзіміне (желтоқсан айы) сай келетін ауа райындағы қолайсыз (жел, боран, жауын шашын, суық т.б.) күндер. Ел ішінде «Құралайдың салқыны», «Т е к е б ұ р қ а қ» деп аталатын қыс тоқсанның алғашқы күні осылай… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақбайтал — 1 (Қарақ.) естігенін жұртқа жаятын өсекшіл, аузы жеңіл адам 2 (Көкш.: Щуч., Еңб.) үскірік, боран. Қыста а қ б а й т а л күндерінде өте суық болады (Көкш., Щуч.) 3 (Қост.: Об., Торғ., Жанг.) кесе қар; қалың бораннан кейінгі күртік қар. Қыстыгүні… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• намыт — (Қост., Жанг.) апат, шығын. Боран соғып үйлерді жығып үлкен н а м ы т болды (Қост., Жанг.). Қарсы келсе, ел н а м ы т болады. Ел ішінде соғыс шығарып, жас баланы найзаның ұшына ілгізудің жөні жоқ (Б. Майл., Шығ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сырма — 1 (Көкш.: Щуч., Еңб.; Жезқ., Ұлы.) шөп жинайтын құрал. С ы р м а м е н шөп сырамыз, астық сырмаймыз (Көкш., Щуч.). Бізге шөп жинайтын с ы р м а беріп еді (Жезқ., Ұлы.). Бұл жұмысқа олар екі тракторға тіркелген кең с ы р м а м е н шөп тартып,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• түтік — 1 (Көкш., Щуч.; Павл., Ерт.) ұйтқып соққан қатты боран. Қыстыгүні т ү т і к к е адам шыдай алмай, адасып кетеді. Т ү т і к кезінде жол көрінбейді (Көкш., Щуч.) 2 (Жамб., Қорд.; Алм., Жам.) көрпенің шетіне жүргізілетін бір жарым елідей жиек. Т ү т …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шар — 1 (Түрікм.: Красн., Небид., Құмд., Жеб., Ашх., Таш., Тедж.; Ақт., Ырғ.; Маң., Маңғ.; Қ орда: Қарм., Сыр.) шарық, шарық қайрақ. Ш а р д ы қайда жытырған шаппа (қ.) қайрайын десем (Түрікм., Красн.). Ш а рғ а апар да шалғыны қайра (Ақт., Ырғ.). Ш а… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі